Podziemna Trasa Wodna w Sztolni Królowa Luiza w Zabrzu

zdjęcie: Katarzyna Rdzanek-Hodor

Port w kopalni, to rzecz niezwykła. W Zabrzu jest ich kilka. Zewnętrzny, z którego korzysta się latem oraz dwa wewnętrzne. Jeden z nich znajduje się prawie czterdzieci metrów pod ziemią. Kiedyś służyły górnikom, którzy w ten sposób transportowali wydobyty węgiel na powierzchnię.

Główna Kluczowa Sztolnia Dziedziczna powstała na przełomie XVIII i XIX wieku. W roku 1951 zamurowano ją, ale kopalnia działała, aż do lat dziewięćdziesiątych. Po jej zamknięciu rozpoczęto starania o odsonięcie najciekawszych fragmentów i nadanie statusu zabytku. Prace nad renowacją sztolni trwały 20 lat. Ich przebiego ilustrują zdjęcia, które można oglądać w specjalnej galerii.

Zwiedzający popłną łodzią podobna do tej, krórą transportowano węgiel. Przewodnik opowie, jak to się odbywało, jakie trudności i niebezpieczeństwa czyhały na górników. Spływowi towarzyszą odgłosy kapiącej wody, efekty świetlne oraz spotkania ze Skarbkiem i Utopkiem. W poszerzonym korytarzy następuje mijanka z łodzią płynącą w odwrotnym kierunku.

Po pokonaniu 1100 metrów odcinka wodnego, pora na spacer zabytkowymi korytarzami. Niektóre są wydrążone w surowej skale, niektóre obmurowane czerwoną cegłą. Wrażenie robi koryto dębowe, które 200 lat temu wybudowali górnicy, aby ułatwić odpływ wody, a teraz służy turystom, jako ścieżka. Po drodze można zobaczyć różnorodne formy geologiczne, chodnik wykuty w węglu oraz rośliny rosnące w ciemnościach.

Dzięki nowoczesnym technologiom pokazano, jak kiedyś walczono z pożarami wyrobisk, co to jest kurzawka i dlaczego warstwy węgla nie układają się równymi pasami. Są także stanowiska ilustrujące dawną pracę górników.

Podziemne trasy wodne są tylko w dwóch kopalniach na Śląsku. W Sztolni Czarnego Pstrąga w Tarnowskich Górach oraz w Głównej Kluczowej Sztolni Dziedzicznej w Zabrzu. Na zwiedzanie tej drugiej należy umawiać się telefonicznie lub mailowo.