Zabytkowa Kopalnia Ignacy w Rybniku

zdjęcie: Katarzyna Rdzanek-Hodor

Kopalnia funkcjonuje dzięki Stowarzyszeniu, które od 1999 roku zajmuje się jej renowacją i utrzymaniem. Początkowo zwiedzać można było budynki na powierzchni oraz dwie trasy podziemne: na poziomie 400 i 600 metrów. Obecnie dostępna jest jedynie część nadziemna, aczkolwiek czynione są starania o umożliwienie zjazdu do podziemi.

Najcenniejsze zabytki kopalni „Ignacy” to dwie parowe maszyny wyciągowe obsługujące szyby „Głowacki” i „Kościuszko”. Starsza z nich pochodzi z 1900 r. a młodsza z 1920 r. Obsługujący je górnicy mówią, że te maszyny mają dusze.

Sama kopalnia „Ignacy-Hoym” powstała w XIX wieku. W budynku administracyjnym Stowarzyszenie przygotowało niewielką wystawę poświęconą górnictwu. Zobaczyć tam można eksponaty związane z historią i kulturą górniczą.

Od kilku lat można także wybrać się na wieżę ciśnień przerobioną na punkt widokowy. Obiekt składa się z trzonu oraz zbiornika na wodę. Murowany trzon wieży (będący wtedy kominem) powstał około 1880 r. W połowie XX wieku na jego szczycie dobudowano stalowy zbiornik wodny o unikalnej konstrukcji. Wieża ma wysokość 46 m. Po zsumowaniu z wysokością bezwzględną terenu, stanowi najwyższy w okolicy punkt, z którego można obserwować Rybnik oraz sąsiednie: Radlin, Rydułtowy oraz Wodzisław. Obecnie zabytek stał się Industrialnym Centrum Kultury.