Miejsca turystyczne
•
Artykuły
•
Wydarzenia

Zabytkowy Kanał Kłodnicki z zachowanymi śluzami komorowymi jest jedynym w Europie. Zbudowano go na przełomie XVIII i XIX wieku, a łączy Koźle z Gliwicami. Zgodę na budowę wydał król Prus Fryderyk Wilhelm I i miał być to fragment drogi wodnej do Berlina. Na razie kanał miał łączyć Koźle z Zabrzem.
Długość Kanału wynosiła, według różnych źródeł, od 40 do 46 kilometrów. Łączył dwa porty: jeden w Gliwicach między ulicami: Dworcową a Zwycięstwa, drugi w Koźlu, u ujścia kanału do Odry. Był to największy śródlądowy port w Europie.
Odcinek kanału przebiegający przez Kędzierzyn-Koźle należy do najlepiej zachowanych. W sumie znajduje się na nim 5 śluz komorowych oraz, u ujścia kanału do Odry, dodatkowa śluza bezkomorowa, zwana wrotami powodziowymi.
Przykładową śluzę komorową, pojedynczą, znaleźć można przy ulicy Łukasiewicza. Jej ściany wyłożono blokami granitowymi i zamknięto dwuskrzydłowymi wrotami żeliwnymi o napędzie elektrycznym. Zabytkowa jest także śluza Kłodnica przy ul. Wandy.
Wzdłuż drogi wodnej wybudowano kilka budowli pomocniczych. Jedną z najciekawszych jest Syfon Kłodnicki, stanowiący dwupoziomowe skrzyżowanie rzeki Kłodnicy z kanałem.
Kanałem przewożono towary z Gliwic do manufaktury w Sławięcicach oraz do składnicy towarów żelaznych, a także węgiel.